وبلاگ رسمی پارادوکس ترجیحی

چگونه می‌توان نویسنده‌ی پرکارتری بود؟ چه عواملی به نویسندگان انگیزه‌ی نوشتن می‌دهد و چه عواملی آن‌ها را از شروع کردن نیز بازمی‌دارد؟

از میان عوامل بی‌شماری که مردم برای بیان‌نکردن افکار و ایده‌هایشان از طریق نوشتن نام می‌برند، یک مانع وجود دارد که افراد کمی به وجودش اعتراف می‌کنند یا حتی از وجودش به صورت آگاهانه اطلاع دارند: روایت شخصی.

برای رفتن به ادامه مطلب بر روی کلید سبز سمت چپ کلیک کنید.

روایت شخصی، قصه‌ای است که ما به خود درباره‌ی خودمان می‌گوییم. این روایت‌ها معمولا به شکل جمله‌هایی کوتاه در ذهن پخش می‌شوند. ممکن است بعضی از آن‌ها مانند نمونه‌های زیر باشند:

«مردم از نوشته‌های من خوششان نمی‌آید.»

«نویسنده‌ها تا به‌حال درباره‌ی همه‌ی موضوعات موجود نوشته‌اند، من در مورد چه موضوع جدیدی می‌توانم بنویسم؟»

«تا به‌حال بازخورد مثبتی درباره‌ی نوشته‌هایم دریافت نکرده‌ام»

«نوشتن چه لذتی دارد؟ به‌نظر می‌آید که درست شبیه به کار کردن باشد. من همین الان هم سرم به کار مشغول است، چرا باید کار دیگری برای خودم بتراشم؟»

«سنم برای شروع نویسندگی خیلی زیاد است، چرا باید الان شروع کنم؟»

روایت‌های بی‌شمار دیگری نیز وجود دارند که ممکن است در ذهنتان جریان داشته باشند. همین «فایل‌های صوتی» هستند که در فضای ذهن پخش شده و باعث می‌شوند حتی قبل از شروع، متوقف شویم. پس اگر می‌خواهید شروع به نوشتن یا نوشتنِ بیشتر کنید، باید اول روایت شخصی‌تان را بازنویسی کنید.

اما بهترین راه برای این بازنویسی چیست؟

۱. دوباره مانند دانشجویان فکر و عمل کنید

شاید سال‌ها از آخرین باری که در کلاس نشسته‌اید گذشته باشد و به‌هیچ‌وجه خودتان را دانشجو ندانید اما اگر می‌خواهید نویسنده‌ی بهتری باشید، باید دوباره مثل یک دانشجو فکر و رفتار کنید. کتاب‌ها، مقالات و پادکست های فراوانی در رابطه با حرفه‌ی نویسندگی وجود دارند. شروع به مطالعه‌ی آن‌ها کنید و آموخته‌هایتان را به‌کار بگیرید.

۲. ایده‌ها را مثل اسفنج جذب کنید

اگر مشغول نوشتن مجموعه‌ای از پست‌های کوتاه وبلاگ هستید یا برای اولین کتابتان اطلاعات جمع‌آوری می‌کنید؛ باید ذهنتان را با قصه‌ها و ایده‌های جدید تغذیه کنید. مطمئناً مطالعه بهترین روش برای انجام این کار است. ذهنتان را مانند یک اسفنج سیری‌ناپذیر نسبت به ایده‌ها تشنه نگه دارید.